De wetenschap brengt ons kennis en welvaart. Dat geldt ook voor de gezondheidszorg.
Met de gezondheidszorg gaat het geweldig goed, die groeit als kool. Worden we dan gezonder of juist niet? Is het een paradox (schijnbare tegenstelling) of toch echt een tegenstelling?

In 2000 had 1:24 van de leerlingen een aandoening, nu anno 2023 zijn dat er 1:7. Hoe kan dat kan je misschien afvragen. Waarschijnlijk is het de WHO (World Health Organisation) die dit mede bepaald heeft in 1948. Door definitie van gezondheid zeer ambitieus te bepalen en daarmee ruimte biedt om invulling aan te geven.

WHO definitie gezondheid
“In een staat zijn van compleet welbevinden, fysiek, mentaal en sociaal. Met  afwezigheid van ziektes en ongemakken”.

Machteld Huber heeft grondig onderzoek gedaan naar gezondheid en concludeerde dat de aandoening centraal is komen te staan en niet je algemeen functioneren. Zij is de grondlegger van de Positieve Gezondheid. Inmiddels zijn er 142 Nederlandse gemeentes die hun burgers welzijnscoaches aanbieden om juist wel het algemeen functioneren centraal te stellen. Dat gebeurt in 6 levensgebieden, die je eigen waarden versterken en je meer authentiek kan en mag zijn, zonder dat daar een psychiatrische stoornis zoals autisme of ADHD.

Waar aan de ene kant de aandoening veel erkenning geeft, geeft het mogelijk ook een moeilijk onontkoombaar stigma, waardoor het een (deel)identiteit kan gaan vormen en je jouw authenticiteit meer en meer verloren gaat.

Laten we ons als coaches verenigen zodat in meer gemeenten welzijnscoaches aangeboden kan worden.