Van miskenning tot erkenning (Susan Boyle)

Mensen zijn sociale wezens, willen daarom graag gezien en erkend worden. Hoe iemand word beoordeeld op basis van haar uiterlijk bewijst in den extreme Susan Boyle die in 2009 meedeed aan Britain got’s Talent. De moeder heeft altijd in haar dochter gelooft en gemotiveerd maar heeft helaas de doorbraak van haar dochter niet mogen meemaken. Ze werd gestimuleerd om te zingen en heeft ook veel zangles heeft gehad. Pas op haar 47ste breekt ze door. Hoewel ze de contest van Britain got’s talent verloor is haar verhaal legendarisch. Haar leven is een rollercoaster story.

Van gepest te zijn op jonge leeftijd en toch altijd te blijven dromen om een professioneel zangeres te worden. Het contrast kan bijna niet groter zijn, waar je als mens langdurig en telkens zo word afgewezen toch met veel zelfvertrouwen om solo op het podium durft te staan is opvallend te noemen.

Er is een leven voor en na de contest ontstaan, Het is de introverte persoonlijkheid die haar de drive gaf om te staan voor wie ze is. Door altijd te zijn afgewezen, behalve de ouders, is haar extravert persoonlijkheid onder ontwikkelt.

Door een goede begeleiding, mede door 1 van de juryleden van Britain got Talent, heeft ze zich goed kunnen ontwikkelen. Ze heeft inmiddels meerdere CD albums op haar naam staan. Desondanks is het geen vanzelfsprekendheid. Ze heeft last van angststoornissen, faalangst ligt constant op de loer. Een langdurig concert van 90 minuten daar is (nog) niet toe in staat.

Zo zie je hoe het pestgedrag en constant afgewezen worden ook iemands persoonlijkheid vormt en feitelijk gekaapt word. Bij chronische aandoeningen, labelen ben je ook heel afhankelijk hoe de omgeving hiermee omgaat in hoeverre dat jou beperkt of juist extra kansen kan geven.

I dreamed a dream. Zie hoe de jury en het publiek reageert en Susan Boyle afwijzen.

Met welke personage identificeer je jezelf, Susan Boyle, jury of het publiek?
Waarom identificeer je met deze persoon?
Waar zou je aan willen werken als je aan een verbeterde versie van jezelf werkt?
Is het mogelijk om zonder vooroordeel iemand te beoordelen?
Op welke wijze zou je iemand zonder vooroordeel iemand kunnen observeren?
Wanneer iemand toch faalt bij zo’n optreden, reageer je dan empathisch of veroordelend?
Van zonderling tot wereldster na 1 optreden, wat doet dat met iemand?
Eindelijk erkenning, hoe blijf je jezelf in relatie tot die ander?
Van miskenning naar erkenning en wat is de betekenis om dan tweede te worden?
Welke rol heeft de jury gespeeld tijdens haar race bij Britain’s got Talent?
Heeft Susan Boyle, de jury en het publiek jou geïnspireerd en wat neem je daarvan mee?
Waarin voel jij je in miskent?